Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quis Aristidem non mortuum diligit? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Duo Reges: constructio interrete. An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Ita multa dicunt, quae vix intellegam.
Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?

Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Non potes, nisi retexueris illa. Is es profecto tu. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Quid vero?

Avaritiamne minuis?
Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.
Ut aliquid scire se gaudeant?
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem.

Et tamen tantis vectigalibus ad liberalitatem utens etiam sine hac Pyladea amicitia multorum te benivolentia praeclare tuebere et munies.

Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit
rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae
licentiam pollicetur.

Sed haec in pueris; Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;

Pollicetur certe.: Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Bork: Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset.
Poterat autem inpune;: Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Facete M.: Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?
An eiusdem modi?: Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Nulla erit controversia.: Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Bork: Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset.